2012/11/29

Samen Single...


Ze komt stralend het Douwe Egberts café binnen terwijl ze de spetters van de novemberregen van haar voorhoofd afveegt. 'Hoe doet ze dat toch altijd?', vraag ik me af terwijl ik probeer mijn toch-niet-zo-waterproof mascara met een met spuug gemaakt servetje onder mijn ogen probeer weg te vegen. 
A. ploft neer met een zucht en een grijns van oor tot oor; 'Haaaaai!', glimlacht ze. Ik glimlach lachend terug. 



Ze lijkt op mij, maar ze lijkt ook op Do. Do is 'mijn persoon', niet te verwarren met D. die ook 'mijn persoon' is maar dan weer op andere vlakken. D. bel ik als ik zeven uren op een terrasje wil loeren naar wie er over straat struint en als ik oeverloos al mijn onzekerheden wil bespreken en zij die van haar met mij. Waar ik het diepste van mijn zieleroerselen aan kan vertellen en zij mij nooit zal veroordelen. Onvoorwaardelijk en zonder oordeel, zoals het hoort, vind ik.  
Do is de persoon die, zoals Meredith in Grey's Anatomy zo mooi over Christina zei, ik bel als ik een moord heb gepleegd en hulp nodig heb om het lichaam te verslepen. De meer praktische kant, zeg maar. Helaas voor mij is Do een paar honderd kilometer verderop in 'de grote Randstad' gaan wonen en zie ik haar niet zo vaak meer als ik zou willen. Toch is dat op een of andere manier nooit erg voor ons. Ze kan een jaar lang naar Curaçao vertrekken, wat ze overigens ook heeft gedaan ondanks mijn tegensputteringen, als we elkaar weer zien praten we alsof we elkaar de dag ervoor nog geven gezien. Misschien is dat nu echte vriendschap... Of we beleven zo weinig dat we elkaar prima een jaar niet kunnen zien en nog steeds niks te melden hebben... 

Maar goed, A. zit nog in de stoel van het café. 'Haai!', antwoordt ik, 'Hoe is het?' Zo start eigenlijk iedere conversatie als je er op gaat letten. En zo begint de avond over koetjes en kalfjes, waar we onze fiets hebben gestald en wat voor gebakje we deze keer gaan nemen. 
Al snel neemt het gesprek de wending over de dingen waar we ons het meest druk om maken, Ja, we zijn sterke onafhankelijke vrouwen die prima onze zaakjes kunnen regelen, maar het gesprek gaat uiteraard naar het onderwerp; Mannen. 

A. is een dame die een fulltime baan als vertegenwoordiger heeft en keihard heeft gewerkt voor een koopwoning en een dikke leasebak onder haar bescheiden kontje. Ze komt net uit een lastige relatie met een lastige man die nogal wat issues had en begeeft zich nu weer als Bambi op glad ijs op de 'dating-markt'. 
Zo heeft ze via een datingsite J. ontmoet. J. is een student van een jaar of 26, vier jaar jonger dan A. ouwe cougar dat het is, hahah!
J. had besloten dat hij een ander meisje wilde dan zijn ex. Zijn ex was namelijk het type dat iedere seconde wilde weten waar hij was en wilde iedere minuut bij hem zijn. Dat benauwde hem, snap ik. Dus besloot ie te kappen met die chick en zich in te schrijven op een site. Je zou denken dat ie dan bij A. gebakken zit. Zoals eerder gezegd heeft deze dame de boel onder controle en regelt ze alles zelf wel. Mooie combi, zou je denken... 
WRONG! J. vloog finaal de andere kant uit en liet niks niks niks van zich horen. Jawelll, wel in het begin natuurlijk, maar zodra hij door had dat de interesse bij A. was gewekt liet hij steeds minder van zichzelf horen.  Tot op het moment dat ze vijf dagen niets van hem had gehoord, het moment dat wij in het café zaten. Dus, besloten we, kappen met die knakker! Daar hebben we geen zin in! Prima dat hij 'het druk heeft', maar je kunt ook whatsappen als je op de wc zit, voor mijn part. Het whatsappje werd met chirurgische precisie opgesteld, want ja, dat soort dingen doen wij in overleg; 
A.; 'J. ik wil je even laten weten dat ik je niet meer ga appen, facetimen of bellen. Je laat al een poos niets van je horen wat mij het gevoel geeft dat je niet (meer) geinteresseerd bent, Al vond ik je heel erg leuk, ik wil niet degene zijn die altijd contact met je opneemt. Als jij nog contact wil houden hoop ik iets van je te horen, X'. 

Prima bericht, dachten we zo, nailed it! Ze geeft namelijk aan wat ze niet fijn vind maar houdt het nog wel open, kan ie niet boos om worden, dachten we. Wrong again! 
J. zijn reactie was namelijk 'Nou A., mijn leven draait niet om jou. Zo hoeft het voor mij niet meer'. 
Daar schrokken we van! Volgens mij verwarde hij haar met zijn ex, want dit klopte niet. A. heeft hem immer vijf dagen met rust gelaten en toen pas een berichtje gestuurd waarbij alles nog open stond (tenminste, dat denken wij). Hij verweet haar vervolgens voor dramaqueen en A. probeerde nog te achterhalen wat hij nu wilde. 
We zaten wat verbouwereerd elkaar aan te kijken. 
Hoe kan het toch, dat twee zelfverzekerde niet onknappe vrouwen zo puzzled raken van een man?  Is het dan de tijdsgeest; voor jou 10 anderen die zich net zo makkelijk aanbieden, bespraken we. Of is het omdat hij met een simpel Facebookberichtje een nieuwe scharrel op kan scharrelen? Is het omdat we de controle nou net niet daar op kunnen houden? Of is het omdat we te veel zelf kunnen? Is J. onder indruk en voelt hij zich 'ontmand' door het salaris, de nieuwe lease bak van A. en stak het te schrijnend af tegen het arme studentenloontje dat hij verdient bij de productiefabriek?  Na twee uren bakkeleien over dit mysterie haalt de serveerster ons uit onze 'bubble'. Of we het pand willen verlaten want ze gaan zo sluiten. Nog steeds hebben we het antwoord niet en we vragen ons af of we dit ooit gaan vinden...
Thuis stuur ik haar van onder de dekens; 'Laat lekker zitten die vent, wat denkt ie wel niet!?' 
En stuur haar dit;
  








Ze antwoordt met een lachende smiley en de woorden; 'Hahaha, zwaai ik naar mezelf of naar jou?'


Want to make my day? Leave a comment! Do you like what you see? You can also follow me on Pinterest & Facebook :)

2 opmerkingen:

  1. he! super leuk verhaaltje! ik kwam per toeval een beetje op je blog terecht via een comment die je achterliet op een andere blog. je schrijft echt super leuke dingen! ik vroeg me af of je misschien eens een kijkje op mijn blog wilde nemen, ik ben namelijk pas begonnen en kan nog wel wat tips gebruiken! lijkt het je misschien leuk om elkaar te volgen?
    ik hoor heel graag van je, ben benieuwd naar wat je er van vind. hihi,
    liefs, laila
    www.attheboutique.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haai Laila!

      Dank je wel! Ik ben ook (weer) pas begonnen maar vind het superleuk dat je laat weten wat je er van vind!
      Leuke site heb jij ook!!Cool dat je er zelfs een filmpje op hebt gezet! :)
      Ik ga je volgen!

      Liefs Love Style

      Verwijderen

Leave a comment: