Yeah Baby, I’m finally Online! (again...)

Als Communicatiestudente met een voorliefde voor schrijven moet je eigenlijk wel een blog hebben. Het probleem met mij is alleen dat ik nogal eens van onderwerp naar onderwerp vlieg. Zo heb ik de afgelopen jaren al twee andere blogs gehad waar ik toch niet helemaal mijn 'ei' in kwijt kon.

Zo begon ik met een blog met een onmogelijke titel...na veel 'gesooiemieter' heb ik die uit de lucht gekregen. Vervolgens startte ik met een Engelse fashionblog waarbij ik al snel tegen het grote 'wie-maakt-de-foto's-euvel liep.
Al heb ik een aan-uit knipperlicht relatie (al mag ik het volgens mij niet eens zo noemen) met een 'Meneer' die een grote voorliefde heeft voor fotograferen en mij dan ook maar al te graag vastlegt (tot mijn grote ergernis), erg fotogeniek ben ik niet.
Daarbij komt natuurlijk dat ik veel te kritisch op mezelf ben en als ik mezelf dan vergelijk met alle prachtige fashionbloggers haak ik al snel af. Dus dat was het einde van de 'fashionblog' (hij 'zweeft' trouwens nog wel ergens, bedenk ik me net...)

Toch bleven de ideeën in mijn hoofd wervelen. Dingen die ik eigenlijk wil delen, verhalen die zich vormen tijdens en na gesprekken met andere mensen om mij heen, weetjes, ideetjes en andere dingen.
Er zijn dingen die ik ontdek die veel te zonde zijn om niks mee te doen...dus begon het weer te borrelen, again...

Gisteravond ontrafelden gedachten zich weer als een windvlaag die blaadjes als een draaikolk de lucht in draait tot een verhaal in mijn hoofd wat me deed besluiten de boel weer op te pakken.

Gelukkig is 'Writing always cheaper than an psychiatrist...'